Jesteśmy zupełnie nowi na forum choć już od jakiegoś czasu nieśmiało je obserwujemy:)
Coś więcej o Nas. Abis obecnie ma ponad 6 miesięcy i jest naszym małym żywym sreberkiem. W chwili obecnej waży 24 kg i mierzy 56 cm. Oczywiście ważony i mierzony został domowymi sposobami więc to tak około. Wszyscy go uwielbiają a w szczególności Nasza pół roczna córeczka Lena. Abis trafił do mnie dość niespodziewanie ponieważ byłam w trakcie poszukiwań kiedy mój narzeczony przyniósł go do domu. Od początku kiedy podjęliśmy decyzję o zakupieniu BPP upierałam się, że powinien mieć rodowód. I nie chodziło mi o wystawy czy chwalenie się papierkiem ale o pewność, że maluszek będzie zdrowy. Mój mężczyzna niestety nie przywiązywał do tego wagi i jak tylko dowiedział się od mojej mamy, że jej znajoma ma do sprzedania Berneńczyki poleciał i kupił. I w taki sposób trafił do mnie:) W tej chwili nie ma znaczenia to, że nie posiada rodowodu, nie ma znaczenia z jakiej jest pseudo hodowli, kochamy go i rozpieszczamy ( oczywiście w granicach rozsądku ) i nie zamieniła bym go na żadnego innego z milionem papierków. Oczywiście wyznaję zasadę R=R ale On jest jaki jest a ja zarejestrowałam się by poznać właścicieli tych pięknych psów i uczyć się od nich, rozwiewać wątpliwość i by dzielić się smutkami i radościami. Wiem jakie są konsekwencje posiadania psa bez papierów i choć widziałam rodziców a ich właścicielka upiera się, że oboje mają wzorowe zdrowie ja dmucham na zimne i regularnie odwiedzam weterynarza. Żadna zmiana w zachowaniu czy wyglądzie nie umknie mojej uwadze. Na całe szczęście Abis jest wesołym i zdrowym chłopakiem a Nasze wizyty u weterynarza to tylko formalności. Tak czy siak witamy bardzo serdecznie i mamy nadzieję, że spotkamy się z życzliwym przyjęciem bez względu na pochodzenie:)
A tak prezentuje się Nasz kawaler:
Pozdrawiamy Karola + Abis
Witajcie 
![:]](./images/smilies/icon_45.gif ":]"){kind=icon}
jaki "byczuś" z niego!!! 
Nasze kochane Abisiątko nabawiło się Wodniaka na łokciu, wczoraj weterynarz odessał mu płyn i podał antybiotyki. Chłopak kilka godzin chodził jak pijany, szkoda Nam go było ale jednocześnie dostarczył Nam wiele radości swoim chwiejnym krokiem i upartością bo zamiast się położyć próbował siłować się z Dexterkiem i odebrać mu sznureczek 
