Pamiętacie naszego FIlecika-Maksia
Jego właściciele mają problem z samochodem. Filecik jeździł z nami pięknie samochodem, to była dla niego taka oaza spokoju. Wsiadał i spał jak aniołek. Ale popełniliśmy chyba jeden błąd.. Na "przekazanie" go nowej rodzinie pojechaliśmy samochodem. Maksio wysiadł, przywitał się ze swoją nową mamusią i grzecznie wsiadł z nią do samochodu. I pojechał. Od tamtej pory panicznie boi się wsiadania do samochodu. A że dziecię trochę waży i mierzy (ok 76cm w kłębie) to wrzucanie go na siłę jest problemem i w dodatku bez sensownym. On chyba boi się, że znowu zostanie oddany... Ja podpowiadałam im, żeby zostawiali drzwi otwarte w samochodzie a na tylnym siedzeniu smaczki. I tak do czasu aż zacznie się cieszyć na widok samochodu i biec radośnie do niego. Wtedy żeby zaczęli wrzucać te smaczki na środek siedzenia tak zeby musiał się do niego wgramolić. Do samochodu sam z siebie podchodzi, ale jak ktoś próbuje do niego wtedy podejść to ucieka w panice.
Po za tym nie ma za dużo strachów, no może po za jednym - boi się piwnicy oraz takich zjazdów do garażu. Nie przejdzie obok, z przerażeniem ucieka z takich miejsc
Już chyba wiemy jakie jego życie było wczęsniej 
Wiadomo,że smycz znaczy spacer 
tak wyszło, ze jak wchodziłyśmy do gabinetu to na dworze był upał i duchota, a jak wychodziłyśmy to burza i ogromna ulewa. Po przyjeździe do domu Esia wyjść nie chciała, smaczki na nic, ciągnięcie za smycz tez nie - raz, ze bałam się z nią szarpać tak na świeżo po zdjęciu szwów a dwa... zaparła się tak, ze niejeden osioł by jej pozazdrościł, wręcz "wrosła" w siedzenie. Byłam zaskoczona aż takim uporem bo Eska na ogół lubi spacery w deszczu. Nie mogłam jej zostawić w aucie bo po zamknięciu drzwi by się ugotowała (auto nagrzane po upalnym dniu) a po otwarciu okien zalałoby by mi samochód po minucie.... zreszta i tak juz był zalany przez otwarte dla Esi drzwi 
