Jutro mija rok, odkąd Borki nie ma z nami... Ale to nie tak, Bara jest cały czas przy nas. Ileż razy patrząc na Soti wołam Borunia choć do mnie, i widzę te same oczy, ten sam uśmiech.. to samo oddanie... Cała Borka jest w Sotellce. Wiedziałam, że tak będzie , wiedziałam, że Bora zawsze będzie blisko mnie, tak blisko, że mogłabym ją dotknąć....
Boruś pamiętamy o tobie, pamiętamy wszystkie piękne chwile , które nam podarowałaś. Wiem, że jak zawsze cierpliwie na nas czekasz za Tęczowym Mostem, że jak się pojawimy ty jak zwykle pierwsza będziesz na nas czekać...