Portal Wielbicieli Szwajcarskich Psów Pasterskich

Chabercik [*]
bardzo przykro

Marta nie mogę uwierzyć... nawet nie wiedziałam, że Chabercik choruje, bardzo mi przykro... matko a pamiętam te kluskę z Borówna... Przytulamy Was mocno
Chaberciku nigdy Cię nie zapomnimy (*)(*)(*)

AT napisał(a):Marta nie mogę uwierzyć... nawet nie wiedziałam, że Chabercik choruje, bardzo mi przykro... matko a pamiętam te kluskę z Borówna... Przytulamy Was mocno
Chaberciku nigdy Cię nie zapomnimy (*)(*)(*)

ani ja, nic ie wiedziałam
w Borównie nawet namiętnie fotki pstrykałam malutkiemu jeszcze Chabrowi

Marta ogromnie mi przykro ;(

Chaberciku, szerokiego mostu [*]

Bardzo współczuję....Chabercik [*][*][*]

Dla Chabercika (*)

Tak mi przykro [*][*][*]

Tak jak piszecie, mialo byc juz tylko lepiej... I bylo lepiej. Tak naprawde od poczatku sierpnia bylo juz fajnie, wyniki badan byly swietne, ropien sie zagoil, a Chaberek chodzil na spacerki jak zawsze. W srode mial bardzo dobry dzien, wtorowal nam w podworkowych pracach. Bylo prawie tak jak za starych dobrych czasow, tyle ze wiecej lezal a nie platal sie pod nogami jak kiedys. W czwartek bylo juz zle, mial rzut choroby. Dostal bardzo wysokiej goraczki, mial problemy ze wstawaniem i chodzeniem. Wyniki badan byly troche gorsze, polecialy leukocyty ale jeszcze bez tragedii. Zyla z wenflonem poszla juz w lecznicy, nie bylo mozliwosci zalozyc innego wenflonu, ten i tak byl zalozony w wewnetrznej stronie uda, wszystkie zyly juz odmawialy wspolpracy. W piatek bylo jeszcze gorzej, nie mial juz sily wstac. Nerki polecialy, watroba tez slabiej, ale nie mial juz goraczki. W sobote bez zmian, wydawalo mi sie ze dosyc ciezko oddycha, jak nie on. Zadzwonilam do lecznicy bo nie wiedzielismy czy z nim jechac czy czekac na poprawe po wlaczonych lekach. Juz sie zbieralismy do wyjazdu. Po 8 minutach po zakonczonej rozmowie z dr Magda dzwonilam w panice ze nie oddycha. Kuba pojechal po pomoc ja podjelam reanimacje. Wszystko na nic. Odszedl na zawsze.
Nikt nie moze w to uwierzyc. My nie mozemy uwierzyc. To sie stalo tak nagle, tak niespodziewanie. Bylismy przekonani, ze to my bedziemy musieli podjac decyzje, ze przyjdzie ten czas. A On podjal ja za nas.
Dzisiaj nie zaluje, ze podjelismy probe leczenia mimo, ze kosztowalo nas to masakrycznie duzo, nie tylko kasy ale tez nerwow, stresow, bulu, smutku, czasu, wyrzeczen. Bylo warto. Dla tego ostatniego miesiaca bylo warto.
On byl wyjatkowy, byl tak proludzki jak zaden inny znany mi pies. Przytulal sie jak czlowiek. Zawsze bylismy dla niego najwazniejsi. Nic i nikt go nie zastapi.
Bardzo dziekuje Wam za wsparcie, to naprawde bardzo wazne. Nie zdawalam sobie sprawy, ze az tak wazne...

Bardzo bardzo mi przykro miałam nadzieję że jest lepiej

Chaber [*][*][*]

Nie wiem co napisać, bo żadne słowa nie pomogą... Strasznie Wam współczuję!
Chaber (*)(*)(*)

Marta, Kuba bardzo Wam współczuję, ja też pamiętam Chabercika z Borówna jako małą kuleczkę. Skąd to choróbsko się przyplątało? Wszystko wskazywało na to, że najgorsze macie już za sobą. Tak nie miało być.

Chabercik [*][*][*]

Nie ma słów, które teraz pocieszą
Marta, Kuba, Bosman bardzo mocno przytulam,

Dziewczyny tak pięknie wspomniały Chabra, że wiem, że oprócz swoich osieroconych ludziów, zostawił On tutaj wielu przyjaciół, będziemy pamietać - Chaber (*)

[*].....

Bardzo mi przykro. Chaberek (*)

[*] Bardzo współczuję.
Najgorsze jest to, że w przypadku właścicieli Berneńczyków nie sprawdz się powiedzeni, że czas leczy rany. Żal pozostaje, a tej pustki nie zpełni nic.

Bardzo współczuję. Byłam przekonana że najgorsze za wami... Ech. Jedyna pociecha, to ta, że Chabercik trafił do wspaniałego grona ofutrzonych za tęczowym mostem.

Chabercik (*)(*)(*)
Strasznie Wam współczujemy (:
Dla nas zostanie w pamięci jako cudny, szalony młodzieniec z naszego pierwszego berneńskiego spacerku w Zalesiu.

Taki młody... Chaberek (*)