Czytałam sporo o kłopotach forumowiczów z doborem karmy dla bernów i o tym, że sami zainteresowani, czyli berny, zdecydowanie wolą karmę gotowaną. Moja Sawa też jadła już kilka rodzajów karm i te, które początkowo były zjadane z wielką ochotą po jakimś czasie powszednieją do tego stopnia, że pies omija je szerokim łukiem. Zastanawiam się więc czy nie zaufać instynktowi psa. Diabli wiedzą co tak naprawdę kryje się w tych karmach i jak to wpływa na kondycję naszych pupili. Poza tym zastanawiamy się nad skracającą się w zastraszającym tempie długością życia berneńskiego psa pasterskiego, a może w żywieniu tkwi przyczyna. Szukamy żródła chorób w genetyce, a być może należy bliżej przyjżeć się suchym karmom (choć nie wiem jak). Przcież do niedawna w Polsce nie słyszało się o suchej karmie, a rasa istnieje już bardzo długo i myślę, że bern jako pies pasterski jadał resztki z pańskiego stołu. Czy bardzo się pomyliłam?
Czy są na forum osoby karmiące swoje psy w ten sposób? Co gotować, aby pies był dobrze odżywany?
U nas to był problem. Jak się okazało Horacy woli większe kulki. 15-to kilogramowy worek kończy z trudem. Muszę pomyśleć o jakiejś innej karmie. Cały czas przeglądam wasze wypowiedzi na ten temat...
