Międzynarodowe sympozjum 2011 - zdrowie

[annasm]

http://www.bernese.co.uk/documents/8th_ ... ooklet.pdf

8th International Bernese Mountain Dog Health Seminar
Kenilworth, England, 23rd September 2011

Ósme Międzynarodowe seminarium dotyczące zdrowia BPP

Poniżej w kolejnych postach przedstawię artykuły z tego sympozjum.

[annasm]

Cancer in Dogs, new approaches to diagnosis and treatment including histiocytic disease
Dr Jane Dobson University Reader in Veterinary Oncology, Cambridge, UK

Nowotwory u psów nowe podejście do diagnostyki i leczenia z uwzględnieniem histiocytozy.

Nowotwory u psów to istotny problem, szacuje się, że dotyczy 1/4 ich populacji. W ciągu ostatnich lat wiedza na temat występowania,diagnostyki i leczenia bardzo się rozwinęła. Chirurgia,radioterapia i chemioterapia pozostają nadal głównymi sposobami postępowania. Chirurgiczne usunięcie zmiany w marginesie zdrowych tkanek daje największe szanse wyleczenia w mało zaawansowanych, korzystnie położonych guzach takich jak mastocytoma czy miesaki lub raki. Coraz szersza dostępność radioterapii daje możliwość jej stosowania w bardziej zaawansowanych przypadkach samej lub w skojarzeniu z leczeniem chirurgicznym. Chemioterapia stosowana jest w przypadku zmian uogólnionych, szczególnie chłoniaków, opracowane są protokoły leczenia uwzględniające takie leki jak winkrystyna, cyklofosfamid, prednisolon, doksourobicyna. Chemioterapia używana bywa jako uzupełnienie leczenia chirurgicznego przy dużym ryzyku przerzutów np carboplatyna jako uzupełnienie amputacji w leczeniu osteosarcomy.
Nowe technologie bywają przydatne w diagnostyce - np immunotypowanie nowotworu za pomocą monoklonalnych przeciwciał czy takie techniki obrazowania jak tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny.
W ludzkiej medycynie coraz szerzej stosuje się nowe terapie,nowe leki. Inhibitor kinazy tyrozyny -imatinib (Gleevec – Novartis) atakujacy komórki z mutacją związaną z KIT - przewlekła białaczka. Istnieje lek (Masivet – AB Science and Palladia – Pfizer) stosowany z powodzeniem w leczeniu guzów wywodzących się z komórek mastocytarnych. W leczeniu raka piersi stosuje się “Herceptin” (Trastuzumab – Genentech),przeciwciało przeciw epidermalnemu czynnikowi wzrostu a Rituximab (Rituxan or MabThera – Roche- Europe), przeciwciało anty CD20 w leczeniu B-komórkowych chłoniaków.

Istnieje rasowa predyspozycja do zachorowań na nowotwory wśród psów. Najwyższa śmiertelność z powodu nowotworów występuje w rasach BPP,wilczarz, flat coated retriever, bokser i bernardyn. Rasowe predyspozycje maja znaczenie sugerując genetyczne, dziedziczne podłoże tej choroby. BPP kojarzony jest z histiocytozą, bernardyn z osteosarcoma, bokser,rotwailer i golden retriwer z różnymi innymi rodzajami guzów.

Histiocytoza - złośliwy nowotwór wywodzący się z komórek dendrytycznych. Nazwa mięsak histiocytarny używana jest do określenia dwóch postaci, zlokalizowanej i rozsianej. Częstość wśród BPP 25%. Zdarza się również u rotwailerów i retriwerów. Większość przypadków opisanych u flat coat retriverów to w odróżnieniu do rozsianej formy u BPP, pojedyńcza zmiana zlokalizowana w kończynie i/lub w okolicy stawu.
Diagnoza opiera się na ocenie histopatologicznej materiału z guza i stwierdzeniu tam określonych form komórkowych. Badania immunohistochemiczne bywają pomocne w różnicowaniu od innych typów nowotworów (HS jest CD18 dodatnia).
Zlokalizowany,pojedyńczy guz można usunąć chirurgicznie. Prognoza jest zła ponieważ nawet radykalne usunięcie zmiany rzadko zabezpiecza przed odległymi przerzutami. Pewną skuteczność - częściową regresję choroby - daje leczenie Lomustyną (CCNU). W jednym badaniu opartym na 16 psach, leczenie lomustyną po radykalnej operacji dało średnie przeżycie wynoszące 568 dni. W innym u 46% z 56 psów z postacią rozsianą uzyskano regresję choroby (średni czas przeżycia 106 dni). Większość psów zostaje poddana eutanazji w momencie rozpoznania z uwagi na zaawansowanie choroby.Opracowanie skutecznego leczenia to dalej przyszłość.

[annasm]

Genetic progress in the fight against histiocytic sarcoma
Benoit Hédan, Rachael Thomas, Heidi G. Parker, Gerard R.Rutteman, Catherine André, Elaine Ostrander and Matthew Breen

Postępy w badaniach genetycznych w walce z HS

HS, postać zlokalizowana i rozsiana, rzadko występuje w ogólnej psiej populacji, jej częste występowanie w określonych rasach sugeruje tło dziedziczne. Dzięki współpracy klubów z naukowcami udało się zebrać do badań próbki od ponad 1300 europejskich i 650 amerykańskich BPP. Analiza DNA 125 guzów pozwoliła na zlokalizowanie zmian w obrębie regionów CDKN2A/B, RB1 and PTEN, zwykle zawierających supresory rozwoju guzów. To pozwoli zapewne opracować nowe sposoby leczenia. W innym badaniu przeanalizowano genomy 244 chorych i 232 zdrowych psów używając 22 tys SNP markerów. Zidentyfikowano dwa główne locus odpowiedzialne za zwiększone ryzyko zachorowania i kilka innych o potencjalnie mniejszym wpływie. To zostanie wykorzystane do skonstruowania testu genetycznego.

.

[annasm]

Is the MHC a genetic risk marker for malignant histiocytosis in BMD?
Lorna Kennedy, Benoit Hedan, Catherine Andre

Czy MHC (grupa genów pod nazwą Major Histocompatibility Complex) jest markerem ryzyka zachorowania na złośliwa histiocytozę wśród BPP?

Geny to związane są z odpowiedzią immunologiczna na infekcje, są bardzo różnorodne i im więcej różnych kombinacji występuje w populacji tym bardziej jest ona odporna min na epidemie. Dla indywidualnego organizmu lepiej jest jak jest heterozygotyczny niz homozygotyczny (tzn że posiada różne allele w genie a nie takie same).
Psi MHC nazywany jest DLA- badane sa 3 geny - DLA-DRB1, DQA1 and DQB1, zlokalizowane blisko siebie na jednym chromosomie i dziedzicza się w zestawach zwanych haplotypami.
We współpracy z dr Andre przebadano 50 przypadków HS i 44 kontroli, zidentyfikowano 6 haplotypów, jeden z częstością 61%, 2 10-20%, 2 6% i 1 bardzzo rzadki 2%. Rozklad haplotypów jest podobny jak w innych rasach. Wydaje się że jeden z tych haplotypów występuje częściej u zdrowych kontroli niz u chorych psów ale za wczesnie by mógł stac się markerem bo nie wiadomo jaka ochrone ze soba niesie.

[annasm]

Breeding for Better Health
Dr Jeff Sampson
The Kennel Club Genetics Consultant

Hodowla dla lepszego zdrowia.

W UK powstał w 2008 program hodowlany (Kennel Club) który postawił sobie za zadanie hodowlę z naciskiem na jak najlepszy stan zdrowia ze zwróceniem uwagi na dziedziczne choroby psów.

[Anuta]

Czy w tym programie uczestnicza bernenczyki, czy inne rasy np angielskie?

[annasm]

Szczegóły na stronie kennel klubu - myślę że dotyczy to wszystkich ras w tym i berneńczyków. W materiałach z sympozjum nie ma więcej szczegółów.
www.thekennelclub.org.uk

[annasm]

Steroid Responsive Meningitis
By Samantha Goldberg BVSc MRCVS KC Health Coordinator for the UK Beagle Clubs

Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych wrażliwe na steroidy

SRM inaczej nazywane "sterylnym zapaleniem opon" jest uznawana za nieinfekcyjna chorobę. Rasami wśród których jest najczęsciej spotykane to beagle, BPP, retriver z Nowej Szkocji i springer spaniel. Dotyczy młodych psów ze szczytem zachorowań w 6-8 miesiącu życia (opisywano przypadki od 10 tyg do 2 rż). Opisywana jest forma u starszych psów, nazywana Granulomatous Meningo-Encephalitis (GME). Bywa bardziej oporna na leczenie.
Nieznana jest przyczyna SRM, odczyn zapalny dotyczący opon wywołany jest reakcje immunologiczna wywołana przez nieznany czynnik. Nie jest w tej chwili jasne czy jest to schorzenie z grupy chorób autoimmunologicznych.
Objawy, związane z odczuwanym bólem, to sztywność karku, niechęć do jedzenia i picia, letarg i gorączka. Czasem pies może cierpieć wyraźnie z powodu bólu, czasem może być po prostu nieswój nie prezentując sprecyzowanych objawów. Niesteroidowe leki przeciwzapalne jak i antybiotyki nie przynoszą poprawy.
Rozpoznanie stawia się zwykle na podstawie objawów. Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego (pobrane z nakłucia lędźwiowego u znieczulonego psa, możliwe powikłanie to wklinowanie pnia mózgu) wykazuje zwiększona liczbę komórek i podwyższone stężenie białka. Można wykonać również badanie MRI mózgu, które pokaże zasięg i nasilenie zmian zapalnych. Ideałem diagnostycznym byłoby wykonanie obu badań.
W leczeniu stosuje się sterydy w dawkach immunosupresyjnych przez szereg tygodni, stopniowo, powoli zmniejszane. W razie nawrotu objawów nalezy ponownie zwiększyć dawkę. Ostatnio stosowany jest również lek z grupy leków onkologicznych - cytarabina. Nie daje z reguły działań niepożądanych. skojarzone leczenie daje szybszą odpowiedź i mniej nawrotów niz same sterydy. Rutynowo stosuje się antybiotyki jako osłonę nakłucia.
Z uwagi na to że niektóre rasy sa bardziej predysponowane do zachorowań można uważać że istnieje genetyczna predyspozycja do zachorowania. W UK zbierane sa i analizowane próbki krwi od psów rasy beagle.

[annasm]

Morbidity and mortality in Bernese Mountain Dogs with pedigree born in Switzerland in 2001 and 2002
Menga Corina Rossetti 1, Urs Geissbühler 2, Marcus Doherr 1
1 Department of Clinical Research and Veterinary Public Health
2 Departement for Clinical Veterinary Medicine, Vetsuisse-Faculty, University of Berne

Zachorowania i przyczyny zgonów wśród BPP z rodowodem urodzonych w Szwajcarii w latach 2001-2002

W 2010 roku wysłano kwestionariusz do 921 (z 1290 zarejestrowanych) właścicieli psów, 402 odpowiedziało(294 odpowiedzi zawierały raport weterynaryjny).
Zachorowania -
schorzenia kończyn tylnych 85
przednich 64
zapalenie ucha zewnętrznego
ostra biegunka
hot spot
zapalenie spojówek
zerwanie więzadła krzyzowego - każde 47–59
histiocytic sarcoma 40

Na koniec badania 49% BPP zmarło (196/402), 117 (59.7%) z powodu nowotworu.
nieznany guz (55/117; 47%),
histiocytic sarcoma (35/117; 30%),
chłoniak (11/117; 9.4%).
Płeć męska miała wyższą zachorowalność i śmiertelność z powodu nowotworów.

[annasm]

Swedish Pet Insurance Survey of Bernese Health
Berndt Klingeborn, DVM, VMD, Professor
Chairman, The Breeding Committee, The Swedish Club of Swiss Mountain Dogs

Zdrowie BPP w bazie danych towarzystw ubezpieczeniowych.
Ponieważ ubezpieczenie psów we Szwecji jest obowiązkowe na podstawie danych towarzystwa ubezpieczeniowego zebrano poniższe dane.
1000-2000 psów ubezpieczanych rocznie
w latach 1995-2002 tylko 30% przezywało dłuzej niż 10 lat, w 37% przyczyna zgonu był nowotwór
w latach 2003-2006 nowotwór był przyczyna zgonu az w 43,8%

[annasm]

Berner Garde
Pat Long

W latach 60-ych Barbara and Martin Packard stworzyli bazę danych mająca zbierać dane dotyczące zdrowia BPP ponieważ uwazali, że tylko rozpowszechnianie wiedzy i informacji pomoże w ograniczeniu zachorowań na rózne, w tym dziedzicznie uwarunkowane, choroby.
W 1995 ustanowiono Fundację Berner Garde.
dane wprowadza własciel lub hodowca. Jeśli dane zdrowotne sa potwierdzone (raport wet, wyniki badań) wówczas sa wprowadzone jako potwierdzone, inaczej moga byc wprowadzone tylko jako niepotwierdzone.
W 2006 roku stworzono bank zbierający próbki krwi i tkanek od BPP - do dalszych badań.
W 2010 dodano wyszukiwarkę reproduktorów uwzględniająca rózne kryteria.
W 2008 genetyk Dr. Bert Klei uzył bazy danych aby sprawdzić wpływ inbredów na długość zycia. Wykazał, ze zwiększanie współczynnika inbredu skraca długość zycia u potomków.
W 2011 dodano narzędzie wyliczjące współczynnik inbredu.

Jesli pies umiera a nie jest podana przyczyna powstaja plotki. Jeśli będziemy otwarci plotek nie będzie. Problem nie zniknie jeśli nie będziemy o nim mówić.

Ponizej jest fragment o DM ale z uwagi na nieaktualne dane (wtedy był badany jeden ekson) nie tłumaczyłam go.

Od siebie dodam tylko ze w Polsce, z inicjatywy osób z tego forum powstała równiez baza danych -
Polska Baza Berneńczyków http://www.swissdogsworld.pl

Zachęcam do dodawania swoich psów zarówno w Berner Garde jak i Polskiej Bazie. Powtórze za Pat Long - Problem nie zniknie jeśli nie będziemy o nim mówić. A zdrowie BPP a właściwie ich choroby sa istotnym problemem.

[annasm]

The Berner International Working Group
Steve Green (President)

To grupa powstała celem międzynarodowej wymiany informacji i koordynacji projektów dotyczących zdrowia BPP.

Celem nadrzędnym jest podwyższenie średniego wieku przezycia do 10 lat.

Szczegóły na stronie www.berner-iwg.org

[annasm]

Breeding for Longevity in the Bernese Mountain Dog
Interim report May 2011
Katariina Mäki, PhD (anim.sci)

Hodowla a długość życia BPP

BPP to rasa o jednej z najkrótszych długości zycia. wobec tego Klub z Finlandii postanowił zbierać dane dotyczące długości życia i przyczyn śmierci od 1995 roku aby móc określić sposób takiego doboru hodowlanego aby uzyskać wydłużenie średniego czasu przeżycia.
Dane zbierane były z róznych źródeł - danych FKC i powiazanych baz danych.
Dane co do długości zycia zebrane były od psów urodzonych w latach 1959-2009,zmarłych pomiędzy 1968-2011.

Średni czas przezycia to 8,3 lat
6% <2rż
13%<4rż
26%<6rż
48%<8rż
Dane mogą być zafałszowane ponieważ ludzie byli zachęcani przez klub do zgłaszania długo żyjących psów a część krótko żyjących mogła być pominięta w analizie
Psy urodzone w latach 1970-1984 żyły średnio rok dłużej niż te urodzone w latach 1980s i wczesnych 1990s.

Najczęstszą przyczyną zgonów były (z 792)
nowotwory 332 ( w tym 18 z problemami z systemem odpornościowym)
inne 118
problemy mięśniowo szkieletowe 96
choroby organów wewnętrznych 82
wiek 54

Średnia wieku psów które odeszły z powodu róznych chorób to 7 lat
Tych które były usypiane z powodu problemów z zachowaniem czy umierały z powodu wypadków czy zatrucia 3.5 Te które były usypiane z powodu wieku 12

Zebrane dane nie są wystarczające aby określić szczegółowe zalecenia dotyczące hodowli, wymagają uzupełnienia i rozszerzenia.

[Anuta]

Dzięki Aniu za zajęcie sie tematem. Widać, że nie tylko w Polsce zagadnienie krótkiego przeżywania przez Berneńczyki (i psy innych ras) zastanawia kynologów i weterynarzy. Przedstawione wyniki badań nie są ani budujące, ani nie dają odpowiedzi co robić, by wydłużyć życie naszym psom. Wieści są z 2011 roku, jest nadzieja, że są nowsze dane. To początek. Cieszę się, że zajęli sie zagadnieniem Finowie. Oni są konsekwentni i potrafią formułować praktyczne rady.
A gdyby tak zainteresowali się zagadnieniem producenci karm? A może juz nad tym pracują, albo co gorsze wiedzą co powoduje obniżenie średniego wieku życia psów, ale nie publikują wyników?
Pani Wet z kliniki, do której chodzimy, ostatnio zachwycała się średnim wiekiem życia jamników, który wg Finów wzrósł do 19 lat. Czy nasze Berny będą jeszcze tak żywotne?

[saganka2]

Ania będzie przedstawiała kolejne abstrakty z tych wykładów, chronologicznie.
Co do tego czy ktoś coś robi w kierunku wydłużenia życia bernom - tak i widać to po tych sympozjach, które organizowane są przez kluby różnych państw, zaprasza się wielu naukowców, organizuje im granty. Kluby dają konkretne wytyczne - takie informacje są choćby na stronie swissa - słynny "cel 10", czyli niemiecki program mający na celu wydłużenia średniej życia do 10 lat. Kluby maja własne bazy danych, gdzie hodowcy zobowiązani są do sprawozdań dotyczących zdrowia i śmierci ich psów, gdzie nie przyjmuje się na wiarę, ze pies odszedł podczas wypadku, tylko potrzebne jest świadectwo. Promuje się wykorzystywanie w hodowli testów i pretestów zdrowotnych. Daje się wytyczne, jak łączyć psy, żeby spróbować wydłużyć życie bernom. To nie jest tak, ze badania albo cudowny lek rozwiążą wszelkie kłopoty. PODSTAWĄ TEGO, ŻEBY SIĘ UDAŁO, JEST JAWNOŚĆ HODOWLI!! WIEDZA!! A to się łączy z odpowiedzialnością hodowców i właścicieli - musi im się chcieć robić badania guzów, musi im się chcieć robić badania pośmiertne, musi im się chcieć brać udział w badaniach takich, jak organizuje Ania, musi im się chcieć dzielić tą wiedzą chociażby w bernergarde czy na swissie. Ta wiedza powinna być ogólnodostępna.
Tak więc problem długości życia berneńczyków obecnie to nie tylko kwestia wiedzy, ale niestety etyki hodowlanej.

[Anuta]

Zgoda,zgoda,zgoda na wszystkiego co wymieniła przedmówczyni. Czekamy na dalsze opracowania. Nasz Klub też z pewnoscia śledzi te doniesienia, ale zaleceń praktycznych póki co brak

[Barbapapa]

Żartujesz chyba. Popatrz na dane klubu DSPP w Niemczech chociaż, a polski Klub- na stronie ijest podany meil. Napisałam z prośbą co mam zrobić, aby pewne dane pojawiły się na stronie i co; piłeczka odbita, od kontaktu do kontaktu, żadnych konkretów.

[Aga-2]

Dziękuję za sprawozdania z obrad sympozjum. Bardzo ciekawe artykuły.
Woda drąży skałę. Ja obserwuję, jak przez lata zmieniło się podejście polskich hodowców do badań na DM. Do niedawna jeszcze większości jeszcze to nie interesowało, a teraz wyniki testów DM pojawiają sie coraz częściej na stronach internetowych hodowli.
Hodowcy, to jedno, ale równie ważne jest, żeby nabywcy byli zorientowali w temacie.
Sądząc ze swojego własnego doświadczenia w sprzedaży szczeniąt, u nas w Polsce najważniejsza jest cena. Mało kto pyta, a jeszcze mniej ludzi wie, na co musi, albo powinien być przebadany berneńczyk, jakie są problemy w rasie. Mało kto pyta o rodziców, czy tym bardziej, dalszych przodków szczeniąt.
Jeśli nabywca nie wymaga, to hodowca się nie stara o dodatkowe kłopoty, zbieranie informacji, których w Polsce zwykle po prostu nie ma nigdzie dostępnych.

[saganka2]

Agata, 100% racji - to zawsze działa na zasadzie zapotrzebowania... A niestety popularnośc bernów i traktowanie ich jak maskotek nie służy edukacji nabywców. Większość chce takiego ładnego misia, co to ma Lis, albo inna gwiazda. Albo sąsiad, rodzina itd.

[annasm]

Lise Nielsen
Disseminated histiocytic sarcoma in the Bernese Mountain dogs;
Characterisation of healthy animals and the search for early disease related biomarkers.
Lise Nikolic Nielsen DVM, CertSAM PhD, Board Eligible DipECVIM-CA. University of Copenhagen, Faculty of Life Sciences,Dept. of SACS, Dyrlaegevej 16 Dk-1870 Frederiksberg C Denmark

Rozsiany mięsak histiocytarny u BPP , charakterystyka zdrowych zwierząt i poszukiwanie markerów związanych z wczesnym stadium choroby.

BPP sa predysponowane do zachorowania na nowotwory z przewaga HS, duzy ich odsetek umiera z powodu nowotworów z reguły po 5rż. Autorzy postanowili, wzorem badań wśród ludzi, poszukać biomarkerów pozwalających wykryć wczesne stadium choroby. Duńskie BPP były badane co 6 miesięcy przez okres 2,5 roku. Przeprowadzane było badanie kliniczne oraz szereg badań laboratoryjnych krwi i moczu. Wykonywane były badania obrazowe.
Badanie wykazało że badania obrazowe (rtg i usg) oraz poziom ferrytyny pozwala na postawienie rozpoznania wczesnej postaci HS. Należało by je wykonywac co 6 miesięcy u psa powyzej 4 rż.