Bardzo mi przykro z powodu Cashmirka (*) Rozumiem doskonale Państwa rozgoryczenie z powodu choroby pieska ,ale nie usprawiedliwia to w żaden sposób bezpodstawnych oskarżeń skierowanych pod adresem naszej hodowli. Nie zamierzam z Panią na forum polemizować ponieważ do udowadniania swoich racji są właściwsze miejsca ,a każda rozmowa/wymiana e-maili z Pani osobą jest wulgarna, niegrzeczna i skupia się na pomówieniach. Przedstawię jednak w dużym skrócie właściwy przebieg wydarzeń, gdyż chyba najistotniejsze fakty Pani dość umiejętnie pominęła ,a poniektórym zmieniła treść.
Cashmir urodził się z wagą nie odbiegającą od normy (520 g) ,początkowo ( w1 tygodniu ) ssał cacusia słabiej niż rodzeństwo w związku z tym przybierał mniej na wadze. W drugim tygodniu życia ssanie nie odbiegało już od innych szczeniąt z miotu. Po wprowadzeniu sztucznej karmy zaczął doganiać rodzeństwo i bardzo ładnie przybierał na wadze.
W dniu odbioru ważył o 400 g mniej od średniej w miocie . Jego zachowanie oraz rozwój nigdy nie różnił się od rodzeństwa. W tym samym okresie zaczął stawać na łapkach, biegać, szczekać. Był wesoły ,bawił się, gryzł. Nigdy nie miał biegunki , nie wymiotował. Nie było żadnych przesłanek które by wskazywały ,że szczenię jest chore. O tym ,że Cashmir jest najmniejszy z chłopców była Pani poinformowana w dniu rezerwacji pieska. Przekazałam również Pani informację ,że w 1 tygodniu maluch słabiej ssał ,co nie oznaczało że szczenię w trakcie dalszego rozwoju było najsłabsze. Cashmir nie odbiegał w zachowaniu od reszty miotu. Mogą to potwierdzić inne osoby ,które częściej niż Pani odwiedzały naszą hodowlę i spędzały z maluchami sporo czasu na zabawie. Będąc u Pani w domu Cashmirek dostał ostrej infekcji i był leczony w klinice na Marysinie. Podczas kontrolnego badania krwi okazało się ,że piesek ma lekką anemię. Wtedy pojawiły się pierwsze zarzuty z Pani strony, że szczenię zostało zatrute u nas w hodowli , przywlekło z hodowli infekcję, było głodzone, zaniedbywane itd. Poprosiłam wtedy Panią o kontakt z kliniką w której przebywał piesek. Chciałam uzyskać konstruktywne informacje od lekarzy ,gdyż od Pani oprócz obelg nie udało mi się niczego usłyszeć. Pomimo moich wielokrotnych próśb takiej informacji nie uzyskałam ,za to po 2 dniach choroby gdy szczenię było pod kroplówką oznajmiła mi Pani ,że stan pieska jest tragiczny (co potem okazało się niezgodne z prawdą) i nazajutrz o 8 rano przywozi Pani Cashmira do nas abyśmy sami go sobie leczyli ,a jak psa nie odbierzemy to wrzuci go Pani przez płot aby zajęły się nim pozostałe psy z hodowli. Po tej właśnie rozmowie z Panią odniosłam wrażenie ,że jest Pani osobą nieobliczalną i nie zrównoważoną psychicznie .Nie miałam pojęcia do czego jest Pani zdolna .Tego wieczoru Klaudia wysłała do Pani sms-a w którym błagała, aby pieska nie skazywać na konanie na mrozie (było wtedy -11 st.C).
Rano ja jechałam na 3 dni do Wrocławia ,a Klaudia miała dyżur w szpitalu…
Nie wiem więc czy to właśnie tak przejawiała się prośba o pomoc ,której Pani niby nie uzyskała. Cytuję fragment e-maila ,którego tej nocy do Pani wysłałam.
„(
…)Jest mi przykro z powodu oskarżeń jakie Pani kieruje pod moim adresem. Rozumiem rozgoryczenie chorobą szczenięcia, ale nie ma prawa mnie Pani oskażać, że nie dołożyłam starań podczas odchowu Cashmira. Szczenięta w naszej hodowli (jak Pani zresztą widziała) wychowują się razem z nami w domu, mają swój pokój.W idealnych warunkach. Nie przebywają w żadnych klatkach, kojcach . Karmione były wysokiej klasy karmą ( którą Pani od nas otrzymała) .Zarzuca mi Pani ,że zbyt czule żegnaliśmy się z maluchem gdy go Państwo odbierali...to przykre ;-( Dla Pani być może jest to tylko pies ,dla nas to AŻ pies z którym byliśmy emocjonalnie związani przez 8 tygodni. Kiedy usłyszałam dziś od Pani podczas rozmowy telefonicznej ,że nie ma ochoty już Pani go leczyć ( po 2 dniach) i jutro przyjedzie Pani do naszej hodowli, bez względu na to czy ktoś z naszych domowników będzie czy nie i przerzuci Cashmirka przez płot skazując bezbronne i chore szczenię na konanie w męczarniach na ,mrozie... odebrało mi mowę....
nie wierzę do chwili obecnej w to co usłyszałam.
Nie będę już wspominała o odpowiedzialności o której mnie Pani zapewniała podczas jednej z naszych rozmów telefonicznych, chciałam tylko poinformować ,że porzucenie psa ,który jest Pani własnością jest wysoce niehumanitarne i równoznaczne z nielegalnym jego zabiciem .Zgodnie ze znowelizowaną ustawą z dnia 1 stycznia 2012 r o znęcaniu się nad zwierzętami -jest to czyn karalny (Art.6.1 oraz Art.35) W związku z powyższym ,jeśli szczenię pochodzące z mojej hodowli potraktuje Pani w sposób niehumanitarny i niezgodny z prawem ,będę zmuszona jako hodowca powiadomić o tym organ Policji. „Dzięki lekarzowi wet.chirurg. Krzysztofowi Zdeb ,który opiekował się suczkami z naszej hodowli udało mi się odnaleźć klinikę gdzie przebywał Cashmir. Pani mi to uniemożliwiała. Rozmawiałam z lek.weterynarii który tego wieczoru był na dyżurze ,a potem trzykrotnie z lek.weter. która prowadziła leczenie Cashmirka. (nie podam nazwisk z uwagi na udzielane mi informacje o stanie pieska pomimo iż nie byłam prawną właścicielką) .ŻADEN z lekarzy nigdy nie powiedział ,że pies był głodzony ,zaniedbany ,wychudzony -wręcz przeciwnie. W dokumentacji napisane było ,że przyjęty został do kliniki w bardzo dobrej kondycji . Pani weter. poinformowała mnie ,że najbardziej prawdopodobną przyczyną infekcji było podanie szczenięciu przez właścicielkę tłustego rosołu. Podczas mojej ostatniej rozmowy z weter. uzyskałam informacje ,że Cashmir bardzo ładnie wraca do zdrowia ,następnego dnia miał wrócić do domu ,w kolejnych dniach postanowiono zdiagnozować co jest przyczyną anemii. Podczas całego pobytu pieska w klinice nie zaobserwowano żadnych objawów wskazujących na zespolenie wrotno-oboczne wewnątrzwątrobowe , nie otrzymałam również ani razu informacji od p.wet. aby było podejrzenie tej choroby. Dopiero późniejsza specjalistyczna diagnostyka wykazała ,że Cashmir cierpi na w/wym. dolegliwość. W związku z powyższym, kolejnym pomówieniem jest ,że wszyscy specjaliści stwierdzili ,że objawy choroby widoczne były w hodowli.
W dniu dzisiejszym pozwoliłam sobie zadzwonić do prof.Marek Galantego (Kierownik Zakładu Chirurgii SGGW ) który dokonywał eutanazji Cashmirka. Wcześniej zapoznałam się z artykułem ,którego współautorem jest w/wym prof. na temat zespolenia wrotno-obocznego.(zachęcam do zapoznania się)
http://www.vetpol.org.pl/www_old/ZW2009 ... 0%2004.pdf W rozmowie telefonicznej profesor poinformował mnie ,że objawy chorobowe nie muszą wystąpić do 8 tygodnia życia.
Podczas karmienia mlekiem matki objawy choroby nie występują w ogóle . Po podaniu sztucznej karmy ,początkowo objawy również się nie uwidaczniają ponieważ są one do jakiegoś czasu kompensowane przez organizm. U każdego psa w innym czasie się pojawiają i z różnym nasileniem. Czasami jest to tylko jeden bardzo mało zauważalny objaw np. posmutnienie po posiłku,a czasem jest to szereg objawów. Objawy choroby występują najczęściej do roku. Prof.M.Galanty na temat rokowań i ewentualnego leczenia pieska niewiele mógł powiedzieć ponieważ widział szczenię tylko raz w dniu kiedy zgłosiła się Pani do niego w celu wykonania eutanazji. Eutanazja była wykonana na prośbę właścicieli szczenięcia , lekarz nie ma prawa namawiać nikogo do przeprowadzania operacji ,które są jak wiadomo zawsze kosztowne. Aczkolwiek możliwość taka została Pani przedstawiona.
Na koniec pragnę jeszcze zdementować kolejne pomówienie ,jakoby p.Teresa Deik miała do czynienia z takim przypadkiem i stwierdziła ,że doświadczony hodowca na pewno zauważyłby objawy choroby w hodowli. Pani Teresa nigdy nie miała do czynienia z podobnym przypadkiem ,temat zna w teorii i nie wydawała takich opinii. Zastanawia mnie jedynie ,jak można mieć taki tupet aby zadzwonić do znajomego nam hodowcy ,poinformować go ,że została Pani przysłana przez nas i egzekwować odpowiedzialności za wadę szczenięcia z uwagi na to, iż Zarino kiedyś wyszedł z hodowli p. Teresy.
Na przyszłość proponuję aby decyzja o kolejnym szczenięciu była bardziej rozważna (otrzymałam informację ,ż następnego dnia po eutanazji Cashmirka rezerwowała Pani kolejnego pieska) . Pies to nie pluszowa zabawka ,którą się wyrzuca jak się popsuje .Nikt nie da Pani gwarancji na pełne zdrowie. Jak zachoruje to niestety wypadałoby go leczyć ,a nie przerzucać przez płot do hodowli …..
A o warunkach w naszej hodowli mogą zaświadczyć wszyscy którzy odbierali od nas maluchy ,Ci którzy regularnie nas odwiedzają , Pani również je zna.
przez DolceVita » 2012-12-05, 19:44 
Wspaniałych domków życzymy.
