Na smyczy...

[Ula]

A u Megi kantarek sprawdził się świetnie. Ona ma ogromną tendencję do ciągnięcia. Kiedyś chodziła także na łańcuszku, który wyrobił w niej okropny nawyk- mimo, że idąc w nim nie ciągnęła przez cały czas, to momentami miała takie "zrywy" który ścinały mnie z nóg. Dałam spokój z łańcuszkiem, Megi uspokoiła się nieco. Potem mając do czynienia z różnymi psami doszłam do wniosku, że łańcuszek wprowadza w niektóre psy zdenerwowanie. Niespodzierwane zrywy, skoki, brak skupienia. Wszystko zależy od temperamentu psa i nie polecałabym łańcuszka każdemu...
Natomiast kantarek u Megi okazał się super, choć z początku też z nim walczyła. Teraz zakładamy go tylko jak spodziewam się spotykać na spacerze dużo psów albo kiedy jest niewybiegana. No i zawsze wtedy, kiedy idzie z nami jeszcze Sonia, ponieważ trzymając w 1 ręce 3 psy, w tym szarpiącą zrywami Megi, Sonia też odczuwa skutki ;) A jest bardzo wrażliwa na szarpanie. Sonia chodzi na smyczy wiszącej w literkę U albo bez smyczy, naprężenie powoduje u niej stres.

[Martynaa]

Witam wszystkich. U Britki też wystąpiły poważne problemy z chodzeniem na smyczy. Kiedy jest na spacerze i zobaczy kogokolwiek i cokolwiek, co się tylko poruszy to właścicielka po prostu nie istnieje. Piszecie o smakołykach, na pewno spróbuję tylko nie wiem, czy zwróci na nie uwagę, jak tyle rzeczy wokół jest dla niej o wiele bardziej ciekawe. Pozdrawiam.

[Kaja z Sabą]

Saba rzadko chodzi na smyczy, najczęściej biega luzem.
Czasami zdarza jej się ciągnąć , ale bardzo rzadko.

[Martynaa]

Ja rzadko wypuszczam Britę bez smyczy, bo boję się że się za czymś zagalopuje i mogłyby być problemy z powrotem. Ale to dlatego, że ma dopiero 4 miesiące i trudno przewidzieć co jej wpadnie do łebka. Pozdrawiam wszystkich

[frappe]

To się nazywa chyba Berneńsko-młodzieńcza głuchota. Trenuj ze smakołykami gdzieś na jakimś ogrodzonym terenie lub na jakiejś dłuższej luźnej lince.

[Barb]

My trenujemy na łąkach. Gdy maluch bawi się z innym pieskiem lub pieskami i trzeba już iść to zapada na głuchotę... Odchodzę wtedy w zamierzonym kierunku i wołam: Hector do mnie! Zazwyczaj maluch popatrzy na mnie i zaczyna się zastanawiać, co mu się bardziej opłaca. Gdy widzi, że wkładam dłoń do saszetki po smakołyk... wow, już go mam przy sobie Gdy biegnie w moją stronę zaczynam go dopingować pochwałami Hectorek siada na wprost mnie, ja zapinam smycz i daję mu smakołyk, a później idziemy. Powoli zaczyna się uczyć chodzić przy nodze, ale u szczeniaka sukcesy są krótkotrwałe
Bernusie są bardzoooo mądre!!!!!

[Barbapapa]

czytaj , bardzo przekupne

[Hekate]

tylko uważaj obecnie Altek 15 mies jak go wołam to najpierw zagląda a raczej niucha czy wyciągnełam smaczka z kieszeni
za to na ostatnim spacerku miałam biszkopciki, to ciągle nie mogłam psa znaleść, bo ja go wypatrywałam na odległości a on zaraz za mną szedł

[Barb]

hihihi... wiem, staram się nagradzać go w różny sposób, nie tylko smaczkami
Muszę przyznać, że nasz Żurkowaty Hectorek ma swój charakterek... oj, uparciuch z niego ogromny, a jaki leniuch.
Najtrudniej utrzymać go na smyczy, gdy w pobliżu są inne psiaki. Zaczynam go uczyć (ale po zabawie oczywiście) aby szedł grzecznie, nie zaczepiając piesków. Jest to trudne, ale nie jest niewykonalne
Jeśli macie jakieś wskazówki to proszę, podzielcie się ze mną :)
Cmokasy ogromniaste

[Anna Rozalska]

U nas było identycznie. Wszystko było ok dopóki w pobliżu nie pokazał sią jakiś piesek. Nieraz miałam powyciągane ręce do kolan. Na szczęście w wieku 7 miesięcy panna poszła na szkolenie PT i tam oduczyła się ciągniecia pańci na smyczy i chodzenia przy nodze. Dłużej trwało uczenie komendy do mnie więc np. w parku chodziła na 10 m lince. Ale trening czyni mistrza wiec po 6 miesięcznym szkoleniu efekt był imponuący i teraz w wieku 2,5lat komenda do mnie jest wykonywana z perfekcją.