Dziedziczenie koloru oczu

Moderator: Anirysova

Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez Aga-2 » 2012-04-18, 16:25

Czy ktoś obserwował jak się dziedziczy kolor oczu u berneńczyków? I nie chodzi mi o niebieskie (wykluczające z hodowli) oko, ale o to, w jaki sposób dziedziczy się kolorystyka dopuszczalna.
Zalecany przez wzorzec kolor ma być ciemnobrązowy. Jednak wiemy jak wiele odcieni brązu mają oczy naszych berneńczyków ;)
Popatrzcie jaki kolor pojawił się u dwóch szczeniąt w miocie rodziców o bardzo ciemnym kolorze oczu :mrgreen:
obrazek
Obrazek został zmniejszony.
Aga-2
Moderator
 
Posty: 6352
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2006-09-26, 10:37
Lokalizacja: Kraków/okolica

Re: Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez Cefreud » 2012-04-18, 17:43

Avatar użytkownika
Cefreud
 
Posty: 10797
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2006-09-24, 21:36
psy: CeFreud (*),Wall-e i Kubuś-sz koty,Pimki(*)

Re: Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez Beatinka » 2012-04-18, 22:58

Kiedyś próbowałam zgłębić temat .Na pewno dziedziczenie koloru oczu nie jest takie proste jak by się wydawało.Generalnie kolor ciemnobrązowy- czasem baaardzo ciemny jest kolorem dominującym ,ale nie oznacza to właśnie ,że ze skojarzenia rodziców ,którzy posiadają ciemne oczy urodzi się całe potomstwo z ciemnymi oczami. Poszczególne odcienie koloru brązowego (czyli rozjaśnienia) są kontrolowane przez tzw.geny modyfikatory ,które wpływają na stopień rozjaśnienia danego koloru .W naszym przypadku stopień nasycenia brązowego oka. I tak np.gdy skojarzymy dwoje rodziców z ciemnobrązowymi oczami ,potomstwo dziedziczy (jako geny dominujące) cechy oczu ciemnobrązowych ale... np. jednemu dziecku X trafia się gen modyfikator ,który mocno rozjaśnia ciemnobrązowy kolor i mamy właśnie oczy bursztynowe.Nie oznacza to jednak ,że potomstwo tego dziecka X odziedziczy jasne oczy.Jego cały miot może mieć znów oczy bardzo ciemne (nie otrzymują genu modyfikatora kontrolującego duże rozjaśnienie) .Jest to bardzo bardzo uproszczone przedstawienie tematu i nigdy nie da się do końca przewidzieć jaki kolor oczu będzie miał miot z danego skojarzenia. Pomimo iż dotychczasowe badania i obserwacje wykazały ,że geny modyfikatory odpowiedzialne za jasny kolor oczu dominują nad ciemnymi to nie jest to prosta zależność dominacyjno-recesywna ,ponieważ za odcień (stopień nasycenia brązu) w oczach odpowiada szereg współdziałających genów modyfikatorów. W jakiej kombinacji one wystąpią u danego osobnika raczej wątpliwe abyśmy odkryli . W przypadku gdy w grę wchodzi dziedziczenie wielogenowe uzyskanie wymarzonych ciemnych oczu u berneńczyków wymaga raczej bardzo długotrwałej selekcji pod katem tej cechy. Być może ktoś posiada większą wiedzę na powyższy temat. A może jacyś genetycy ;-) się znajdą i coś podpowiedzą ;-)
Avatar użytkownika
Beatinka
 
Posty: 451
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2009-07-21, 20:48
Lokalizacja: Warszawa
Hodowla: Ciepła Ostoja

Re: Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez Robert34 » 2012-04-19, 06:58

Bardzo dobrze że jest poruszony ten wontek jasnych oczu :->
Trzeba przyznać że coraz więcej pokazuje się ten problem jasnych oczu w hodowlach a widać to doskonale na wystawach ;-)
Ztego co ja wiem to wcale nie jest tak łatwo wyplenić tą wadę z hodowli <faja>
Szkoda że nasi sędziowie tak rzadko zwracają na to uwagę a konsenkwecją jest coraz wiecej naszych piesków z żółtymi oczmy <mysli>
Ja osobiście bardzo jestem uczulony na kolor oczu w tej rasie oraz następnym wielkim problemem oczu to opuszczona powieka oka :->
Robert34
 
Posty: 518
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2008-02-18, 21:02
Lokalizacja: Sypniewo
psy: TETE A TETE - JARZĘBINA CZERWONA Duch Wrzosowisk

Re: Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez Aga-2 » 2012-04-19, 14:34

A może Robercie, to nie jest ważna usterka i dlatego sędziowie nieczęsto zwracają na nią uwagę? Zwłaszcza skoro nie dziedziczy się ona w taki sposób, żeby można ją było łatwo wyeliminować? Przypuśćmy, że do hodowli byłyby dopuszczone jedynie psy z ciemnymi oczami. Co z tego, skoro ich potomstwo znowu może mieć oczy jaśniejsze? Ja poruszyłam ten temat bardziej jako ciekawostkę :]
Luźna powieka, bo chyba to miałeś na myśli, pozostaje tylko wadą urody, dopóki nie powoduje dyskomfortu dla zwierzęcia. Może bowiem prowadzić do wysychania rogówki podczas snu, jeśli powieki się nie domykają.
Aga-2
Moderator
 
Posty: 6352
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2006-09-26, 10:37
Lokalizacja: Kraków/okolica

Re: Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez Cefreud » 2012-04-26, 16:22

http://www.scottiedog.fora.pl/kynologia ... w,121.html

DZIEDZICZENIE UMASZCZENIA U PSÓW

Wszystkie standardy psów rasowych określają, jakie rodzaje umaszczenia występują w danej rasie, jakie są dopuszczalne czy preferowane, a także jakie stanowią wadę. W niektórych przypadkach określone umaszczenie jest przydatne lub niepożądane ze względów użytkowych. Już w pierwszym stuleciu naszej ery rzymski autor Columella w swym traktacie dotyczącym rolnictwa zalecał, aby psy pasterskie były białe, aby łatwiej było je odróżnić od wilków, podczas gdy psy stróżujące miały być czarne, aby swym groźnym wyglądem odstraszać obcych. Często też hodowcy – myśliwi wiązali umaszczenie z przydatnością na polowaniu (gończe a wyżły). Niektóre barwy (np. biała u ON czy cairn terierów) uważano za związaną z fizyczną degeneracją, (co rzadko było prawdą). Najczęściej jednak umaszczenie charakterystyczne dla określonej rasy to przejaw estetycznych skłonności jej twórców i hodowców, a barwa uznana za nietypową nie zmniejsza witalności i zdolności psa.
Powstanie i rozmieszczenie barw szaty psa pozostaje w przeważającej mierze pod wpływem jego genotypu, przy bardzo nieznacznym wpływie środowiska (łzy u psów białych, przebarwienia związane ze złym żywieniem, trymowanie).
Aby lepiej zrozumieć, jak powstaje umaszczenie psa, należy przypomnieć sobie, jak zbudowana jest jego okrywa włosowa. W szacie większości ras psów można wyróżnić dwa podstawowe typy włosów:
• Podszerstek (składający się z włosów krótszych, cieńszych i bardziej miękkich),
• Włosy okrywowe (grubsze, dłuższe i twardsze, czasem jako włosy przewodnie tworzą warstwę dłuższą od reszty okrywy włosowej).
BUDOWA WŁOSA
Pojedynczy włos zawiera część rdzeniową (medulla), składającą się z jednego lub kilku rzędów komórek przedzielonych przestrzeniami wypełnionymi powietrzem. Otoczona jest ona przez ściśle do siebie przylegające komórki korowe (cortex) i cienką warstwę komórek nabłonka (cuticulum). Barwa szaty zależy od obecności granulek pigmentu w części rdzeniowej i korowej włosów.
U większości ssaków (w tym i psów) występują dwa zasadnicze rodzaje pigmentu: hemoglobina i melanina. Właśnie melanina znajduje się we włosach i skórze, a jej obecność decyduje o umaszczeniu.
Znane są dwa podstawowe rodzaje melaniny:
Eumelanina; czarna lub czekoladowa i feomelanina; ruda lub żółta
Występuje ona w postaci owalnych lub, okrągłych lub nieregularnych granulek. Oba rodzaje melaniny wytwarzane są przez komórki pochodzenia ektodermalnego; melanocyty. Pigment odkładany jest we włosie w miarę jego wzrostu. Proces ten zaczyna się już w życiu płodowym i trwa przez całe życie psa. Zdarza się, że w czasie wzrostu włosa proces formowania pigmentu zmienia się; wyrastają wtedy włosy o zabarwieniu strefowym dające tak zwane umaszczenie dzikie, zwane również aguti (agouti) od małego, afrykańskiego gryzonia. U psów nazywane jest wilczastym (szpice) lub dziczym (jamniki szorstkowłose). Jak łatwo się domyśleć takie umaszczenie występuje u szkotów pręgowanych.
Rezultat końcowy (barwa szaty, umaszczenie) zależy od połączonego efektu 7 podstawowych cech granulek:
1. Barwa granulek pigmentu,
2. Wielkość granulek (waha się od 0,6 do 2,0 mikronów),
3. Liczby granulek pigmentu przypadająca na 1 komórkę rdzenia,
4. Liczby granulek pigmentu w odcinku kory włosa,
5. Kształtu (wydłużone owalne, owalne, okrągłe, nieregularne)
6. Skupienia granulek w luźne lub zagęszczone grupy,
7. Tendencja granulek do biegunowego rozkładu w komórkach rdzenia włosa.

Najbardziej znana i akceptowana do dziś, zarówno prze większość genetyków, jak i kynologów, teoria dotycząca umaszczenia u psów zakłada istnienie 9 podstawowych loci genów, a w nich 29 alleli. Zakłada się, że 19 z nich tworzycztery serie alleli wielokrotnych. Teoria, stworzona przez C.C. Little'a na podstawie czterdziestoletnich badań, przedstawiona została w 1957 roku. Kolejni badacze rozbudowywali i uzupełniali tę teorię, przy czym niektórzy postulowali także istnienie dziesiątego, a nawet jedenastego locus (najsłabiej udokumentowanego).
Aby zrozumieć, dlaczego nasz pies ma taką, a nie inną maść, a także aby przewidzieć umaszczenie planowanych szczeniąt, należy (niestety…) przypomnieć sobie kilka pojęć ze szkoły średniej:

GENY DOMINUJĄCE I RECESYWNE
Niektóre allele wywołują wyraźny efekt już wtedy, gdy obecny jest jeden, w jednym tylko chromosomie. Inne, aby wpłynąć na cechy osobnika, muszą wystąpić w parze, w obydwu chromosomach. Te allele, które mogą działać pojedynczo, nazywa się dominującymi, te zaś, które działają tylko parami, są zwane recesywnymi. Ogólnie przyjęte jest oznaczenie alleli dominujących dużą literą, recesywnych natomiast – małą.
Przykład: gen warunkujący długość włosa ma dwa allele: odpowiedzialny za włos krótki i włos długi. Allel odpowiadający za włos krótki oznacza się symbolem duże L (od ang. long), długi zaś – małe l . Jak wiemy, każdy pies musi mieć dwa allele genu długości włosa, zatem możliwe kombinacje – to LL, Ll i ll. W pierwszym i drugim przypadku (LL i Ll) pies jest krótkowłosy, jako że allel L jest dominujący i nie pozwala na ujawnienie się recesywnego allelu l. W trzecim przypadku, kiedy obecne są dwa allele recesywne ll, pies ma włos długi.


HOMOZYGOTY I HETROZYGOTY
Pies, który ma obydwa allele takie same, jest określany jako homozygotyczny pod względem danego allelu (np. LL i ll). Jeśli natomiast mamy do czynienia z osobnikiem, u którego występują dwa różne allele, nazywamy go heterozygotycznym (Ll). Oczywiście, ten sam pies może być homozygotą pod względem jednej cechy, a heteryzogotą pod względem innej.


ALLELE WIELOKROTNE
Niektóre geny mogą występować w wielu wersjach, mamy wówczas do czynienia z allelami wielokrotnymi. Oznaczanie ich za pomocą dużej i małej litery jest niewystarczające, toteż konieczne jest wprowadzenie dodatkowych oznaczeń. Za przykład posłuży nam jeden z genów umaszczenia, mający cztery różne allele, uszeregowane poniżej według dominacji
• S - umaszczenie jednolite (bez białych znaczeń, występujące u wielu ras),
• si - znaczenia irlandzkie (biel występująca na łapach, piersi, głowie i szyi, tak jak u collie, berneńczyka),
• sp - umaszczenie łaciate (na białym tle plamy innego koloru, jak u landseera czy cocker spaniela),
• sw - umaszczenie krańcowo białe (kolorowe plamy występują tylko w okolicach oczu i na uszach, jak np. u bullteriera i sealyham teriera).
OŻLIWE UMASZCZENIE U PSÓW WRAZ Z PRZYKŁADOWYMI RASAMI

Poniżej przedstawiam zestawienie poszczególnych 10 loci, przy czym poszczególne allele w danym loci podane są w kolejności dominacji. Znak (*) został umieszczony przy locus R, jak do tej pory najsłabiej udokumentowanym


Locus A ma 5 alleli:

1. A - barwa jednolita, równomierny rozkład ciemnego pigmentu na całym ciele (nowofunland, labrador retriever)
2. ay - ograniczenie ciemnej eumelaniny, powoduje barwę śniadą lub rudą (basenji, terier irlandzki, rudy chow- chow, złoty cocker spaniel, collie śniady)
3. ag - strefowe rozmieszczenie eumelaniny i feomelaniny, barwa wilczasta lub dzicza (owczarek niemiecki wilczasty, jamnik dziczy, szpic wilczy, alaskan malamute, syberyjski husky, elkhund)
4. as - strefowe rozmieszczenie pigmentu odmienne na różnych częściach ciała, czarny lub czekoladowy czaprak, żółte lub rude nogi, głowa i cała spodnia część ruda (owczarek niemiecki czaprakowy, airedale terier, welsh terier, ogar polski)
5. At - strefowe rozmieszczenie pigmentu odmienne na różnych częściach ciała, żółta lub ruda feomelanina ograniczona do stóp, pyska, brwi, brzucha i podogonia (tak zwane podpalanie: owczarek niemiecki, doberman, rottweiler, airedale terier, beauceron, gończy polski, jamnik podpalany)


Locus B ma dwa allele:

1. B - wytwarzanie czarnej eumelaniny (wszystkie psy, u których występuje barwa czarna)
2. b - wytwarzanie czekoladowo-brązowej eumelaniny we włosach i skórze, umaszczenie czekoladowe z brązowym nosem (nowofunland, pudel, wyżeł niemiecki, cocker spaniel)
Locus C ma 5 alleli:

1. C - allel niezbędny do normalnego wytwarzanie melaniny (wszystkie psy o intensywnym, nie rozjaśnionym umaszczeniu)
2. Cch - rozjaśnienie żółtej lub rudej feomelaniny do kremowej lub białej bez wpływu na eumelaninę, barwa szynszylowa (westie, sznaucer miniaturowy pieprz i sól, czarno-srebrny i biały)
3. cd - ograniczenie pigmentu we włosach przy pełnej pigmentacji skóry i błon śluzowych, barwa biała z czarnym nosem i ciemnymi oczami (samojed, owczarek podhalański)
4. cb - rozjaśnienie barwy szaty do jasnoszarej, błękitne oczy, kolor zwany cornaz (pekińczyk, pomeranian)
5. c - całkowity brak pigmentacji, biały włos, różowa skóra i oczy (u psów jego istnienie przyjmowane tylko teoretycznie)


Locus D ma dwa allele:

1. D - Umożliwia normalne formowanie pigmentu (wszystkie rasy o intensywnym umaszczeniu)
2. d - Powoduje zlepienie granulek pigmentu, wpływając na eumelaninę, bez wpływu na feomelaninę, rozjaśnienie barwy czarnej i czekoladowej, także rozjaśnienie barwy oczu (u szczeniąt oczy są początkowo niebieskie, później zmieniają barwę na żółtą (dog niemiecki błękitny, chow-chow błękitny, mastino napoletano)

Locus E ma cztery allele:

1. E - umożliwia normalne formowanie i rozprzestrzenienie ciemnego pigmentu na całym ciele psa (terier irlandzki, seter irlandzki, norwich terier, cocker spaniel)
2. Em - Umożliwia normalne formowanie ciemnego pigmentu, ale także czarnej maski na kufie i głowie (owczarek belgijski tervueren, malinois, bokser, dog niemiecki żółty i pręgowany z maską, gryfonik brukselski)
3. e br - częściowo ogranicza rozkład ciemnego pigmentu na całym ciele, umaszczenie pręgowane (bokser, dog niemiecki, welsh corgi cardigan, owczarek holenderski, fila brasileiro)
4. e - ograniczenie ciemnej eumelaniny i zastąpienie jej żółtą lub rudą feomelanina na całym ciele poza nosem, oczami i skórą (złoty cocker spaniel, golden retriever, seter irlandzki, labrador retriever, pudel apricot)


Locus G ma dwa allele:

1. G - powoduje postępujące z wiekiem rozjaśnienie maści czarnej do szarej i szaro-błękitnej, w układzie homozygotycznym wcześniej, w heterozygotycznym później (kerry blue terier, bedlington terier, bearded collie, polski owczarek nizinny)
2. g - brak rozjaśnienia czarnej maści (psy nie zmieniające umaszczenie z wiekiem)


Locus M ma również dwa allele:
1. M - powoduje występowanie intensywnie pigmentowanych nieregularnych plam na słabo pigmentowanym, rozjaśnionym podłożu, w homozygocie minimalna liczba pigmentowanych plam, wpływa bardziej na pigment czarny niż na żółty, gen o działaniu plejotropowym (owczarki szkockie collie, owczarki szetlandzkie, welsh corgi cardigan marmurkowe, dogi niemieckie arlekiny, beaucerony arlekiny, jamniki marmurkowe)
2. m - nie zakłóca rozprzestrzeniania pigmentu (psy nie marmurkowe)



Locus S ma cztery allele:
1. S - brak obszarów nie pigmentowanych (wszystkie psy bez białych plam)
2. si - niezbyt duże białe plamy (obszary nie pigmentowane) umieszczone na kilku określonych częściach ciała, tzw. umaszczenie irlandzkie (owczarek szkockie collie, dog niemiecki płaszczowy, karelski pies na niedźwiedzie, basenji, bobtail, bernardyn)
3. sp - duże białe plamy na całym ciele, umaszczenie srokate (beagle, buldog angielski i francuski, cocker spaniel wielobarwny i tricolor, seter angielski, landseer, foxhound, pointer, bernardyn)
4. sw - ograniczenie występowania pigmentu na całym ciele, co powoduje skrajnie duże białe plamy i niewielkie tylko pigmentowane łaty w miejscach określanych jako „centra pigmentacji” (biały bul-terier, sealyham terier, clumber spaniel, dalmatyńczyk, maltańczyk, pirenejski pies górski, samo-jed)


Locus T ma dwa allele:

1. T - małe pigmentowane łatki widoczne na białym tle, na ogół pojawiają się dopiero jakiś czas po urodzeniu (dalmatyńczyk, pointer, wyżeł niemiecki, seter angielski)
2. t - brak pigmentowanych plamek, łaty czysto białe (inne łaciate krówki)
Locus R* ma również dwa allele (jak już wspomniałam jego istnienie jest nadal tylko dyskutowane):

1. R - Powoduje przemieszanie włosów maścistych między pozbawionymi pigmentu na białych pla-mach (dereszowatość jak u konia) - cocker spaniel, seter angielski, wyżeł niemiecki
2. r - Brak włosów pigmentowanych, plamy czysto białe



Określenie genotypu umaszczenia konkretnego psa wymaga nie tylko znajomości decydujących o nim genów, ale i wzajemnych współzależności między nimi, a także, w wielu przypadkach, przeprowadzenia kojarzeń testowych.
I tak na przykład psy czarne, bez żadnych odmian mają genotyp:

A- B- C- D- E- gg mm SS tt,

dopiero jednak kojarzenie testowe pozwoli stwierdzić, czy są homo- czy heterozygotyczne pod względem genów dominujących.



Jaki genotyp będzie miał więc Twój szkot? To jest dopiero zagadka! Zwłaszcza, że dochodzą "nieprzewidziane przypadki": pewne rodzaje umaszczenia ujawniają się w późniejszym wielu (np. pręgusy ciemnieją) lub też czarne szkoty - rudzieją (ale to już wpływ środowiska, a więc zupełnie inna bajka).

Bo pamiętajmy, że fenotyp (czyli to, co widzimy) to nie tylko genotyp, ale i wpływ środowiska (żywienie suki szczennej,naszego szkota, trymowanie (lub strzyżenie), promienie UV, kąpiele w szamponach dla czarnych szkotów :-)))

a teraz fragmęt dyskusji z tego samego linka dotyczący bieli:
no więc wychodzi na to że przy białym jak gdyby podłącza sie gen odpowiedzialny za choroby , głuchota, śłepota itp. a niejednoktotnie przy marmurkowym umaszczeniu niebieskie oko...




To skrajnie białe umaszczenie rzeczywiście wielu rasom "wychodzi bokiem". Tak jest też np. u białych bulterierów (ale chyba nie u westików :-)).

Niebieskie oko samo w sobie nie jest wadą (występuje często np. u husky). Problemem jest, gdy niebieska tęczówka związana jest z genem "merle" - marmurkowatością (locus M).

W locus M zlokalizowany jest wspomniany już wcześniej dominujący gen M i jego recesywny allel m. Gen ten w postaci heterozygotycznej (Mm) wywołuje umaszczenie zwane marmurkowym, w Polsce jest ono w odniesieniu do jamników nazywane tygrysim. Ten sam gen występuje także u brytyjskich owczarków, a w nieco innej postaci; u dogów arlekinów.
Jego działanie sprowadza się do rozjaśnienia maści podstawowej, na którą składa się wówczas mieszanina włosów normalnie zabarwionych i białych, z pozostawieniem tylko mniejszych lub większych plam w kolorze podstawowym. M jest w stanie w ten sposób zmienić maść czarną i czekoladową, ale nie rudą, gdyż u rudych jamników obecność marmurkowania może być widoczna zaraz po urodzeniu, ale niebawem zanika. Takie psy jednak noszą gen M i mogą później dawać marmurkowe potomstwo. W Polsce jamniki o takim umaszczeniu są dość popularne w odmianach krótko- i długowłosej; wśród krótkowłosych znane są marmurki czekoladowe.

Hodowla jamników marmurkowych napotyka jednak spore trudności wynikające z samej natury genu. Dotychczasowebadania wykazały, że zwierzęta homozygotyczne pod względem genu MM wykazywały różnego rodzaju anomalie budowy gałki ocznej, powodujące osłabienie wzroku, a nawet ślepotę, a także nieprawidłowe wykształcenie kanału słuchowego, prowadzące do głuchoty. Niektórzy autorzy twierdzą nawet, że w przypadku niektórych ras (dogi niemieckie) występuje w tej serii jeszcze jeden allel Mh, który sprawiając, że czarne łaty rozmieszczone są na czysto białym tle, w stanie homozygotycznym powoduje zamieranie zarodków. Mówimy, że gen ten ma w stanie homozygotycznym działa-nie semiletalne.

Podobne niekorzystne efekty nie zostały, jak dotąd potwierdzone u psów heterozygotycznych. Jednak i tu widoczny jest jednak wpływ genu M na gałkę oczną w postaci występowania u zwierząt marmurkowych tak zwanego porcelanowego oka (heterochromia iridis). Należy sobie zdawać sprawę z konsekwencji kojarzenia między sobą psów marmurkowych lub arlekinów; średnio 25% potomstwa takiej pary będą to szczenięta z niewielkimi intensywnie pigmentowanymi łatkami, które najprawdopodobniej będą miały poważne problemy ze wzrokiem i słuchem, będą więc w istocie kalekami. Stąd krycia pomiędzy osobnikami marmurkowymi są albo zabronione, albo też uznawane za wysoce nieetyczne, gdyż wówczas trzeba z góry założyć, że część szczeniąt musi zostać uśpiona.
Inna trudność hodowli marmurków to fakt, że maść ich często nie jest zbyt atrakcyjna; zamiast niewielkich ciemnych plam na jasnym tle mają one zwykle niewielkie tylko jaśniejsze obszary między dużymi plamami ciemnymi. Wynika to z innej jeszcze właściwości genu M, który najskuteczniej działa w obecności bieli (przykładem niech będą marmurkowe collie). Anglicy, których doświadczenia w hodowli kolorowych jamników jest największe, radzą, aby na partnera dla marmurka wybierać psa łaciatego albo przynajmniej biało znaczonego. W ten sposób uzyskać można u potomstwa ładną, jasną maść. Niestety, w Polsce (choćby z braku łaciatych jamników) nikt tego jeszcze nie próbował.
Avatar użytkownika
Cefreud
 
Posty: 10797
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2006-09-24, 21:36
psy: CeFreud (*),Wall-e i Kubuś-sz koty,Pimki(*)

Re: Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez munda2 » 2013-02-14, 13:16

Pierwszy raz słyszę o jamnikach łaciatych z białym umaszczeniem. Jak gdzieś znajdziecie linka do zdjęcia takiego psa to chętnie go zobaczę. Owszem są marmurki łaciate z bardzo jasnym tłem ale białe??? w każdym razie jak oglądałam rodowody wszędzie było wpisane marmurek.I owszem marmurków nie wolno krzyżować. Z tego co wiem to dosyć znana hodowla dagnasta hoduje marmurki w Polsce ale białych tez u nich nie widziałam.
munda2
 
Posty: 55
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-04-01, 12:07
Lokalizacja: Tarnów
psy: Kesi jamnik, Mamma Mia

Re: Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez Daria + Chila i Luna » 2013-02-14, 15:59

http://naszapolana.blogspot.com/2011/05 ... yckow.html

obrazek
Obrazek został zmniejszony.
obrazek
Obrazek został zmniejszony.
obrazek
Obrazek został zmniejszony.
Daria + Chila i Luna
 
Posty: 3320
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2009-02-28, 23:31

Re: Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez munda2 » 2013-02-15, 13:21

Tylko tak się zastanawiam czy to pieski z hodowli FCI? czy ktoś sobie coś pokrzyżował bo nie mogę na stronach znaleźć nigdzie.
Wygląda mi to trochę jak skrzyżowanie z foxterierem, szczególnie to umaszczenie białe z brązowymi łatami na uszach. Jack russel hmm
munda2
 
Posty: 55
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-04-01, 12:07
Lokalizacja: Tarnów
psy: Kesi jamnik, Mamma Mia

Re: Dziedziczenie koloru oczu

Postprzez munda2 » 2013-02-15, 13:28

We wzorcu jamnika FCI jako wada dyskwalifikująca występuje:
"Czarny kolor bez podpalania, biały kolor z lub bez podpalania. Inne kolory nie wymienione w pozycjach umaszczenia"
munda2
 
Posty: 55
Ostrzeżeń: 0
Dołączył(a): 2011-04-01, 12:07
Lokalizacja: Tarnów
psy: Kesi jamnik, Mamma Mia


Powrót do - Wszystko dot. rozmnażania i rozrodu. Dobór hodowlany. Inbreed.

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość